ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ; #ευαγγελιαγιαδανου

ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΣ ΑΝΑΡΡΩΤΗΘΗΚΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ Ο ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΠΟΥ ΣΦΡΑΓΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΙΑ-ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ "ΙΕΡΑ" ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΡΕΥΝΑ. ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΛΗΘΗ ! ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΣΤΕΡΝΙΣΤΕΙ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ ΠΡΟΠΑΤΟΡΕΣ ΩΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ! ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΝΩ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΝ ΤΟ ΠΟΙΟΝ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΕΝΑΡΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥ, ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΝΩΣΗ ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΨΗ ΕΧΕΙ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΑΦΕΝΟΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣΥΝΗΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ, ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΠΑΝΙΣΧΥΡΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ (ΔΟΓΜΑΤΟΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ) ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ ΜΑΣ ΑΡΧΙΚΑ ΜΕ ΒΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ !

ΟΙ ΠΑΡΑΝΩ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΙ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥΣ (ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ) ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΑ ΜΕ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.

ΑΣ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΙ ΑΣ ΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΡΑΓΜΑΣΙ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΚΙ ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΕΣΗ ! ΔΙΟΤΙ ΓΙΑ ΠΟΡΝΕΣ ΚΑΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ !!

ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΦΑΝΩΣ

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ

ΚΑΤΟΠΙΝ ΜΕ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ ΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΑΝ ΘΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ. ΔΙΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ ...

ΣΤΟ "ΜΥΣΤΗΡΙΟ" ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

Μετάφραση ακολουθίας γάμου

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΩΜΑΤΟΣ
δηλαδή
ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

σε μετάφραση

(δες το πρωτότυπο εδώ)

Ὁ Χορός τῶν ψαλτῶν πού ἐκπροσωπεῖ τό λαό μετά ἀπό κάθε στίχο τοῦ Ψαλμοῦ λέγει·

Σ᾿ Ἐσένα, Θεέ μας, ταιριάζει δόξα ἀπό μέρους μας γιά τήν ἀνεκτίμητη διδασκαλία σου πού περιέχεται στά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Μακάριοι εἶναι ὅλοι ὅσοι φοβοῦνται καί σέβονται τόν Κύριο.
Μακάριοι ὅσοι βαδίζουν στό δρόμο τοῦ Θεοῦ καί τηροῦν τίς ἐντολές του.
Τούς κόπους τούς δικούς σου θά ἀπολαμβάνεις ἐσύ πού ἔχεις φόβο Θεοῦ.
Μακάριος εἶσαι ἐσύ πού ἔχεις φόβο Θεοῦ καί ὅλα θά σοῦ βγαίνουν σέ καλό.
Ἡ γυναίκα σου σάν πλούσια κληματαριά θά εἶναι στούς χώρους τοῦ σπιτιοῦ σου.
Τά παιδιά σου θά κάθονται γύρω στό τραπέζι σου σάν νεόφυτα ἐλαιόδεντρα.
Πρόσεξε· αὐτή τήν εὐλογία θά ἔχει ὁ ἄνθρωπος ὁ φοβούμενος τόν Κύριο.
Εἴθε νά σέ εὐλογήσει ὁ Κύριος ἀπό τή Σιών καί εἴθε νά ἀπολαύσεις τά ἀγαθά τῆς Ἱερουσαλήμ σ᾿ ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς σου.
Εἴθε νά δεῖς τέκνα τῶν τέκνων σου. Εἴθε νά βασιλεύει εἰρήνη στό λαό τοῦ Ἰσραήλ. (ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΘΕΩΡΟΥΜΑΣΤΕ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ !!! )

Μετά τήν τελευταία δοξαστική ἀναφώνηση τοῦ Χοροῦ λέγει ὁ Διάκονος·

Εὐλόγησε, (Δοξολόγησε, δῶσε τήν εὐλογία σου) Δέσποτα.

Ὁ Ἱερέας, ἀφοῦ στραφεῖ πρός τήν ἀνατολή καί ὑψώνοντας, κατά τή συνήθεια, τό ἅγιο Εὐαγγέλιο, λέγει μέ δυνατή φωνή·

Ἄς εἶναι εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τοῦ Πατέρα καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτελεύτητους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Διάκονος λέγει τή Συναπτή καί ὁ Χορός ὕστερα ἀπό κάθε Δέηση λέγει· Κύριε, ἐλέησον.

Ὁ Διάκονος·

Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο μέ ἡσυχία, μέ εἰρήνη καί ψυχική ἠρεμία καί γαλήνη.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά μᾶς χαρίσει τή δική του εἰρήνη πού γαληνεύει τή συνείδησή μας καί συντελεῖ στή σωτηρία τῶν ψυχῶν μας.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά χαρίσει εἰρήνη σ᾿ ὅλο τόν κόσμο, σταθερότητα πίστεως στίς ἅγιες Ἐκκλησίες τοῦ Θεοῦ καί ἕνωση ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά διαφυλάγει ἀπό κάθε κακό τόν ἅγιο τοῦτο Οἶκο τοῦ Θεοῦ καί νά προστατεύει ὅλους τούς Χριστιανούς πού εἰσέρχονται στό ναό αὐτό μέ πίστη, μέ εὐλάβεια καί μέ φόβο Θεοῦ.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπό μας (τάδε), γιά τούς καλούς ἱερεῖς μας, γιά ὅσους διακονοῦν «ἐν Χριστῷ», γιά ὅλο γενικά τόν Κλῆρο καί τό Λαό.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο γιά τούς δούλους τοῦ Θεοῦ (τόν τάδε καί τήν τάδε) πού συνδέονται αὐτή τή στιγμή μεταξύ τους μέ τό σύνδεσμο τοῦ γάμου, καί γιά τή σωτηρία τους.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά εὐλογήσει αὐτό τό γάμο, ὅπως εὐλόγησε ἐκεῖνον στήν Κανά τῆς Γαλιλαίας.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά χαρίσει σ᾿ αὐτούς σωφροσύνη (= σύνεση, φρονιμάδα) καί καρποφορία (= γέννηση τέκνων) γιά τό καλό τους, τήν εὐτυχία τους καί τή σωτηρία τους.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά εὐφρανθοῦν (νά νιώσουν χαρά καί εὐχαρίστηση) οἱ νεόνυμφοι ἀποκτώντας γιούς καί θυγατέρες.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά δώσει στούς νεονύμφους νά ἀπολαύσουν τή χαρά πολλῶν καί καλῶν τέκνων, καί νά τούς χαρίσει διαγωγή ἀνεπίληπτη.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά ἱκανοποιήσει ὅλα τά αἰτήματα πού ἀφοροῦν στή σωτηρία τόσο τῶν νεονύμφων ὅσο καί τή δική μας.
Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο νά διαφυλάξει τούς νεονύμφους καί ἐμᾶς ἀπό κάθε λύπη, ὀργή, κίνδυνο καί ἀνάγκη (= δύσκολη περίσταση).
Σύ, Κύριε, πού εἶσαι ὁ Θεός μας, βοήθησέ μας, σῶσε μας, ἐλέησέ μας καί διαφύλαξέ μας μέ τή δική σου χάρη.(ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΣΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΣΜΟ ;)
Ἀφοῦ πρῶτα φέρουμε στή μνήμη μας τήν Παναγία, τήν ἄχραντη καί ἀμόλυντη, καί πάρα πολύ εὐλογημένη, τήν ἔνδοξη δέσποινά μας Θεοτόκο καί ἀειπάρθενη Μαρία, καί ὅλους τούς ἁγίους, ἄς ἐμπιστευθοῦμε στόν Κύριο καί Θεό μας τούς ἑαυτούς μας καί τούς ἄλλους ἀδελφούς μας καί ὅλη μας τή ζωή.

Ὁ Χορός· Σ᾿ Ἐσένα, Κύριε, ἐμπιστευόμαστε τά πάντα.

Ὁ Ἱερέας, μέ δυνατή φωνή·

Διότι σ᾿ Ἐσένα ἁρμόζει κάθε δόξα, τιμή καί προσκύνηση, στόν Πατέρα καί τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτέλειωτους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν (= ἀλήθεια, ἔτσι εἶναι).

Ὁ Διάκονος· Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησέ μας.

Καί ὁ Ἱερέας λέγει μεγαλοφώνως τήν Εὐχή·

Ὁ Θεός ὁ ἀναμάρτητος καί δημιουργός ὅλης τῆς κτίσης πού ἀπό τή μεγάλη σου ἀγάπη πρός τόν ἄνθρωπο μεταμόρφωσες τήν πλευρά τοῦ προπάτορά μας Ἀδάμ σέ γυναίκα καί ἀφοῦ εὐλόγησες τούς πρωτόπλαστους τούς εἶπες· «Νά αὐξάνεστε σέ ἀριθμό, νά πολλαπλασιάζεστε καί νά γίνετε κυρίαρχοι στή γῆ» καί τούς παρουσίασες καί τούς δύο αὐτούς ὡς ἕνα μέλος μέ τή σύζευξη· διότι γι᾿ αὐτή τή σύζευξη θά ἐγκαταλείψει ὁ ἄνθρωπος τόν πατέρα του καί τή μητέρα του καί θά προσκολληθεῖ στή γυναίκα του καί θά γίνουν οἱ δυό τους ἕνα σῶμα· καί αὐτούς πού σύνδεσε μέ τό δεσμό τοῦ γάμου ὁ Θεός, ὁ ἄνθρωπος νά μήν τούς χωρίζει· Σύ πού εὐλόγησες τόν πιστό σου δοῦλο Ἀβραάμ καί ἔκαμες τή Σάρρα νά τεκνοποιήσει καί κατέστησες τόν Ἀβραάμ πατέρα πλήθους ἐθνῶν· Σύ πού χάρισες στή Ρεβέκκα τόν Ἰσαάκ καί εὐλόγησες τό γόνο της· Σύ πού ἕνωσες μέ γάμο τόν Ἰακώβ μέ τή Ραχήλ καί ἀνέδειξες αὐτόν γενάρχη τῶν δώδεκα Πατριαρχῶν· Σύ πού συνέζευξες τόν Ἰωσήφ καί τήν Ἀσυνέθ καί χάρισες σ᾿ αὐτούς τόν Ἐφραίμ καί τόν Μανασσῆ ὡς καρπούς τῆς τεκνογονίας τους· Σύ πού ἐκδήλωσες τήν ἀγάπη σου στό Ζαχαρία καί τήν Ἐλισάβετ καί ἀνέδειξες τό τέκνο τους (τόν Ἰωάννη) Πρόδρομο τοῦ Χριστοῦ· Σύ πού ἀπό τό γένος τοῦ Ἰεσσαί ἔκαμες νά βλαστήσει (προέλθει) σαρκικῶς ἡ ἀειπάρθενος Μαρία καί ἀπό αὐτή σαρκώθηκες καί γεννήθηκες ὁ ἴδιος προκειμένου νά σώσεις τό γένος τῶν ἀνθρώπων· Σύ πού ἀπό ἀπερίπγραπτη ἀγάπη καί ἀπό μεγάλη καλοσύνη ἦρθες στήν Κανά τῆς Γαλιλαίας καί εὐλόγησες τό γάμο πού ἔγινε ἐκεῖ, γιά νά κάνεις φανερό στούς ἀνθρώπους ὅτι δικό σου θέλημα εἶναι ἡ νόμιμη σύζευξη τοῦ ἄνδρα καί τῆς γυναίκας καί ἡ συνακόλουθη τεκνοποιία. Σύ ὁ ἴδιος, Πανάγιε Δέσποτα, δέξου μέ συγκατάβαση τή δέηση ἡμῶν πού σέ παρακαλοῦμε, ὅπως ἐκεῖ (στήν Κανά) να παραστεῖς καί ἐδῶ, μέ τήν ἀόρατη παρουσία σου· εὐλόγησε αὐτό τό γάμο καί χάρισε σ᾿ αὐτούς ἐδῶ τούς δούλους σου (τόν τάδε) καί (τήν τάδε) εἰρηνική ζωή, μακροημέρευση, φρονιμάδα, νά ἔχουν ἀγάπη μεταξύ τους καί νά εἶναι μονοιασμένοι, μακροχρόνια γονιμότητα, τή χαρά τῆς τεκνογονίας, τό ἀμάραντο στεφάνι τῆς δόξας. Ἀξίωσέ τους νά ἰδοῦν τέκνα τῶν τέκνων τους· διατήρησε τή νυφική τους κλίνη ἀμόλυντη ἀπό κάθε ἐπιβουλή (συζυγική ἀπάτη)· καί χάρισέ τους ἀγαθά οὐράνια, πού χορηγεῖ ἄφθονα ἡ δική σου χάρη καί εὐλογία, καθώς καί ἀγαθά πού παράγει ἄφθονα ἡ γῆ· γέμισε τήν οἰκία τῶν νεονύμφων μέ ἐπίγεια ἀγαθά, μέ σιτάρι, κρασί καί λάδι καί μέ ὅλα τά καλά, γιά νά δίνουν ἀπ᾿ αὐτά καί σ᾿ ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, ἱκανοποιώντας ταυτόχρονα ὅλα τά αἰτήματα, πού ἔχουν σχέση μέ τή σωτηρία, καί τῶν παρόντων σ᾿ αὐτό ἐδῶ τό γάμο. Σέ παρακαλοῦμε γιά ὅλα αὐτά, διότι Ἐσύ εἶσαι Θεός πού δείχνεις ἔλεος καί εὐσπλαχνία καί ἀγαπᾶς τούς ἀνθρώπους καί σ᾿ Ἐσένα ἀναπέμπουμε τή δόξα καί στόν Πατέρα σου πού δέν ἔχει ἀρχή καί στό πανάγιο καί ἀγαθό καί ζωοποιό σου Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀπέραντους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν (ἀλήθεια, ἔτσι εἶναι, ἔτσι ἄς γίνει).

Ὁ Διάκονος· Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησέ μας.

Καί ὁ Ἱερέας μέ δυνατή φωνή (λέγει) τήν Εὐχή·

Ἄξιος εὐλογίας εἶσαι, Κύριε ὁ Θεός μας, Σύ πού μέ τρόπο θεῖο καί ἱερό τέλεσες τό μυστικό καί ἁγνό γάμο σου μέ τήν Ἐκκλησία καί νομοθέτησες τό σωματικό γάμο, Σύ πού εἶσαι ὁ φύλακας τῆς ἁγνότητας καί ὁ ἀγαθός χορηγός τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν· καί τώρα, Δέσποτα, Σύ ὁ ἴδιος πού ἔπλασες ἀρχικά τόν ἄνθρωπο καί τόν ἔκαμες κυρίαρχο τῆς κτίσεως καί εἶπες· «Δέν εἶναι ὡραῖο νά εἶναι μόνος του ὁ ἄνθρωπος πάνω στή γῆ· ἄς δημιουργήσουμε γιά χάρη του ἕνα βοηθό ὅμοιο μ᾿ αὐτόν»· καί, ἀφοῦ ἔλαβες μιά ἀπό τίς πλευρές του, ἔπλασες τή γυναίκα, πού ὅταν τήν εἶδε ὁ Ἀδάμ εἶπε· «Αὐτό τό πλάσμα πού βλέπω τώρα εἶναι μέρος ἀπό τά ὀστά μου καί σάρκα ἀπό τή σάρκα μου· αὐτό τό πλάσμα θά κληθεῖ γυναίκα, γιατὶ ἀπό τόν ἄντρα της προῆλθε· γι᾿ αὐτό τό πλάσμα θά ἐγκαταλείψει ὁ ἄνθρωπος τόν πατέρα του καί τή μητέρα του καί θά ἀφοσιωθεῖ στή γυναίκα του καί θά γίνουν οἱ δυό τους μιά σάρκα (θά ἑνωθοῦν σωματικά)»· καί «αὐτούς πού ὁ Θεός ἕνωσε μέ τό δεσμό τοῦ γάμου, κανένας ἄνθρωπος νά μήν τούς χωρίζει»· Σύ ὁ ἴδιος καί τώρα, Δέσποτα Κύριε, ὁ Θεός μας, στεῖλε ἀπό ψηλά τήν ἐπουράνια χάρη σου σ᾿ αὐτούς ἐδῶ τούς δούλους σου (τόν τάδε) καί (τήν τάδε)· καί κάμε ὥστε αὐτή ἐδῶ ἡ νεαρή δούλη σου νά ὑποταχθεῖ καθ᾿ ὅλα στόν ἄντρα της καί αὐτός ἐδῶ ὁ δοῦλος σου νά εἶναι ἡ κεφαλή τῆς γυναίκας του, γιά νά ζήσουν σύμφωνα μέ τό θέλημά σου. Εὐλόγησέ τους, Κύριε, ὁ Θεός μας, ὅπως εὐλόγησες τόν Ἀβραάμ καί τή Σάρρα. Εὐλόγησέ τους, Κύριε, ὁ Θεός μας, ὅπως εὐλόγησες τόν Ἰσαάκ καί τή Ρεβέκκα. Εὐλόγησέ τους, Κύριε, ὁ Θεός μας, ὅπως εὐλόγησες τόν Ἰακώβ καί ὅλους τούς πατριάρχες. Εὐλόγησέ τους, Κύριε, ὁ Θεός μας, ὅπως εὐλόγησες τόν Ἰωσήφ καί τήν Ἀσυνέθ. Εὐλόγησέ τους, Κύριε, ὁ Θεός μας, ὅπως εὐλόγησες τό Μωϋσῆ καί τή Σεπφόρα. Εὐλόγησέ τους, Κύριε, ὁ Θεός μας, ὅπως εὐλόγησες τόν Ἰωακείμ καί τήν Ἄννα. Εὐλόγησέ τους, Κύριε, ὁ Θεός μας, ὅπως εὐλόγησες τό Ζαχαρία καί τήν Ἐλισάβετ. Διαφύλαξέ τους, Κύριε, ὁ Θεός μας, ὅπως διαφύλαξες τό Νῶε μέσα στήν Κιβωτό. Διαφύλαξέ τους, Κύριε, ὁ Θεός μας, ὅπως διαφύλαξες τόν Ἰωνᾶ μέσα στήν κοιλιά τοῦ θαλάσσιου κήτους. Διαφύλαξέ τους, Κύριε, ὁ Θεός μας, ὅπως διαφύλαξες τούς ἅγιους τρεῖς Παῖδες ἀπό τή φωτιά τοῦ καμινιοῦ στέλνοντας σ᾿ αὐτούς δροσιά ἀπό τόν οὐρανό· καί ἄς νιώσουν οἱ νεόνυμφοι τή χαρά ἐκείνη πού ἔνιωσε ἡ μακαρία Ἑλένη, ὅταν βρῆκε τόν τίμιο Σταυρό. Θυμήσου, Κύριε, ὁ Θεός μας, τούς νεονύμφους, ὅπως θυμήθηκες καί δέν ἐγκατέλειψες στίς δύσκολες στιγμές τόν Ἐνώχ, τό Σήμ, τόν Ἠλία. Θυμήσου, Κύριε ὁ Θεός μας, αὐτούς, ὅπως θυμήθηκες καί δέν ξέχασες κατά τήν ὥρα τοῦ μαρτυρίου τούς ἁγίους σου Σαράντα Μάρτυρες, στέλνοντας σ᾿ αὐτούς ἀπό τόν οὐρανό τά στεφάνια τῆς νίκης. Θυμήσου, Κύριε ὁ Θεός μας, καί τούς γονεῖς τῶν νεονύμφων πού τούς ἀνάθρεψαν· γιατί οἱ εὐχές τῶν γονιῶν στηρίζουν τά θεμέλια τοῦ σπιτικοῦ τῶν νεονύμφων. Θυμήσου, Κύριε ὁ Θεός μας, τούς δούλους σου πού ἀνταλλάζουν τά στεφάνια (τούς κουμπάρους), τούς δούλους σου πού συγκεντρώθηκαν σ᾿ αὐτήν ἐδῶ τή χαρά τοῦ γάμου. Θυμήσου, Κύριε ὁ Θεός μας, τό δοῦλο σου (τάδε) καί τή δούλη σου (τάδε) καί εὐλόγησέ τους. Xάρισέ τους καρποφορία, νά ἀποκτήσουν καλά καί ὡραῖα τέκνα, νά ἔχουν ὁμόνοια ψυχῶν καί σωμάτων. Ὕψωσέ τους σάν τίς κέδρους τοῦ Λιβάνου καί σάν ἀμπέλι μέ ὡραῖα κλήματα. Δώρησέ τους ἄφθονα ὑλικά ἀγαθά, γιά νά μποροῦν ἔτσι, καλύπτοντας τίς δικές τους ἀνάγκες, νά προκόβουν σέ κάθε καλό ἔργο καί ἀρεστό σ᾿ Ἐσένα, καί ἀξίωσέ τους νά ἰδοῦν παιδιά τῶν παιδιῶν τους σάν νεόφυτα λιόδεντρα γύρω στό τραπέζι τους· καί ἀφοῦ γίνουν, μέ τόν τρόπο τῆς ζωῆς τους, εὐάρεστοι ἐνώπιόν σου, κάμε τους νά λάμψουν σάν πηγές φωτός στόν οὐρανό, κοντά σ᾿ Ἐσένα πού εἶσαι ὁ Κύριός μας· στόν ὁποῖο ἀνήκει κάθε δόξα, δύναμη, τιμή καί προσκύνηση, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτέλειωτους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Διάκονος· Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο.

Ὁ Χορός· Κύριε, κάμε τό ἔλεός σου.

Καί πάλι ὁ Ἱερέας λέγει μεγαλοφώνως τήν Εὐχή.

Ὁ Θεός ὁ ἅγιος, Σύ πού ἔπλασες ἀπό χῶμα τόν ἄνθρωπο καί δημιούργησες ἀπό τήν πλευρά του τή γυναίκα καί τή συνέδεσες μ᾿ αὐτόν ὡς βοηθό του ὅμοια μ᾿ αὐτόν, ἐπειδή ἔτσι φαινόταν καλό στή δική σου μεγαλειότητα, νά μήν εἶναι δηλαδή μόνος του ὁ ἄνθρωπος ἐπάνω στή γῆ. Σύ ὁ ἴδιος καί τώρα, Δέσποτα, ἅπλωσε τό χέρι σου ἀπό τό ἅγιο κατοικητήριό σου καί σύνδεσε (Τή στιγμή πού ὁἹερέας λέγει τοῦτο ἐφάπτει τά δεξιά χέρια αὐτῶν πού νυμφεύονται)τό δοῦλο σου (τάδε) καί τή δούλη σου (τάδε), διότι Ἐσύ εἶσαι ἐκεῖνος πού ἑνώνεις τή γυναίκα μέ τόν ἄνδρα. Σύζευξέ τους μέ ὁμόνοια· στεφάνωσέ τους ὥστε νά ἀποτελέσουν ἕνα σῶμα· χάρισέ τους καρποφορία, ὥστε νά ἀπολαύσουν καλά τέκνα. Διότι δική σου εἶναι ἡ δύναμη καί δική σου εἶναι ἡ βασιλεία καί ἡ ἰσχύς καί ἡ δόξα, τοῦ Πατέρα καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτελεύτητους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Καί ἀφοῦ λάβει ὁ Ἱερέας τά Στέφανα, στεφανώνει πρῶτα τό γαμπρό λέγοντας·

Στεφανώνεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (τάδε) τή δούλη τοῦ Θεοῦ (τάδε), στό ὄνομα τοῦ Πατέρα, καί τοῦ Υἱοῦ, καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Καί αὐτό τό λέγει τρεῖς φορές κάνοντας μέ τά στέφανα σχῆμα Σταυροῦ.

Ἔπειτα στεφανώνει καί τή Νύμφη (νύφη) λέγοντας·

Στεφανώνεται, ἡ δούλη τοῦ Θεοῦ (τάδε) τό δοῦλο τοῦ Θεοῦ (τάδε), στό ὄνομα τοῦ Πατέρα, καί τοῦ Υἱοῦ, καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Καί τοῦτο τρεῖς φορές, κατά τόν ἴδιο τρόπο.

Ἔπειτα θέτει τά Στέφανα ἐπάνω στά κεφάλια τοῦ ζεύγους τῶν νεονύμφων ψάλλοντας τρεῖς φορές.

Κύριε ὁ Θεός μας, μέ δόξα καί τιμή στεφάνωσε τούς νεονύμφους.

Ὁ Διάκονος· Ἄς προσέξουμε.

Ὁ Ἀναγνώστης· Προκείμενο, Ἦχος πλάγιος τοῦ τετάρτου

Ἔθεσες ἐπάνω στά κεφάλια αὐτῶν στεφάνια ἀπό πολύτιμους λίθους.
Στίχ. Ζωή σοῦ ζήτησαν, καί τούς ἔδωσες

Ὁ Διάκονος· Σοφία εἶναι αὐτό πού θά ἀκουστεῖ στή συνέχεια.

Ὁ Ἀναγνώστης· Τό Ἀνάγνωσμα πού θά ἀκουστεῖ εἶναι ἀπό τήν Ἐπιστολή τοῦ Παύλου πρός Ἐφεσίους (Κεφ. ε´, στίχοι 20-33).

Ὁ Διάκονος· Ἄς προσέξουμε.

Ὁ Ἀναγνώστης·

Ἀδελφοί, νὰ εὐχαριστεῖτε πάντοτε γιὰ ὅλα τὸν Θεὸ καὶ Πατέρα στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ὑποτάσσεσθε ὁ ἕνας στὸν ἄλλο μὲ φόβο Χριστοῦ. Οἱ γυναῖκες νὰ ὑποτάσσεσθε στούς ἄνδρες σας σὰν νὰ ὑποτάσσεσθε στὸν Κύριο, διότι ὁ ἄντρας εἶναι κεφαλὴ τῆς γυναίκας, ὅπως καὶ ὁ Χριστὸς εἶναι κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ αὐτός εἶναι σωτήρας τοῦ σώματος (τῆς Ἐκκλησίας). Ἀλλὰ ὅπως ἀκριβῶς ἡ Ἐκκλησία ὑποτάσσεται στὸν Χριστό, ἔτσι καὶ οἱ γυναῖκες νὰ ὑποτάσσονται στοὺς ἄντρες τους σὲ καθετί. Οἱ ἄντρες νὰ ἀγαπᾶτε τίς γυναῖκες σας, ὅπως καὶ ὁ Χριστὸς ἀγάπησε τήν Ἐκκλησία καὶ θυσιάστηκε γι᾿ αὐτή, γιὰ νὰ τὴν ἁγιάσει, ἀφοῦ τὴν καθαρίσει μὲ τὸ ἅγιο βάπτισμα μὲ τὸν λόγο τῆς ἐπικλήσεως ποὺ τὸ συνοδεύει, καὶ στὴν συνέχεια νὰ τὴν στήσει στὸ πλευρό του σὰν νύμφη ἔνδοξη τὴν Ἐκκλησία, χωρὶς νὰ ἔχει στίγμα ἢ κηλίδα ἢ κάτι τέτοιο, ἀλλὰ νὰ εἶναι ἁγία καὶ ἄμεμπτη. Ἔτσι ὀφείλουν οἱ ἄντρες νὰ ἀγαποῦν τίς γυναῖκες τους, ὅπως τὰ ἴδια τους τὰ σώματα· ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὴν γυναίκα του τὸν ἑαυτό του ἀγαπᾶ· γιατὶ κανεὶς ποτὲ δὲν ἐμίσησε τὴν σάρκα του, ἀλλὰ τὴν τρέφει καὶ τήν περιθάλπει, ὅπως καὶ ὁ Κύριος τὴν Ἐκκλησία· γιατὶ εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ ἀποτελοῦμε τήν Ἐκκλησία, μέλη ἀπὸ τὸ σῶμα του, ἀπὸ τὴν σάρκα του καὶ ἀπὸ τὰ ὀστά του· γι᾿ αὐτὸ τὸν λόγο θὰ ἐγκαταλείψει ὁ ἄνθρωπος τὸν πατέρα του καὶ τὴν μητέρα του καὶ θὰ προσκολληθεῖ στὴν γυναίκα του καὶ θὰ γίνουν οἱ δυό τους μιὰ σάρκα. Τὸ μυστήριο τοῦτο εἶναι μεγάλης σημασίας καὶ ἐγὼ τὸ παρομοιάζω μὲ τὸν δεσμὸ πού ἔχει ὁ Χριστός μὲ τὴν Ἐκκλησία. Ἀνεξάρτητα ὅμως ἀπὸ αὐτὸ καὶ ἐσεῖς ποὺ εἶστε νυμφευμένοι, καθένας ἂς ἀγαπᾶ τὴν γυναίκα του ὅπως ἀγαπάει τόν ἑαυτό του, καὶ ἡ γυναίκα νὰ σέβεται τόν ἄντρα της.

Ὁ Ἱερέας· Εἰρήνη καί ψυχική γαλήνη ἄς ἔλθει σ᾿ ἐσένα πού ἀνέγνωσες τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα.

Ὁ Χορός· Ἦχος πλάγιος τοῦ πρώτου. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα.
Στίχ. Σύ, Κύριε, ἄς μᾶς φυλάξεις ἀπό κάθε κακό και ἄς μᾶς διατηρήσεις σώους καί ἀβλαβεῖς.

Ὁ Διάκονος· Σοφία περικλείει τό ἀνάγνωσμα πού θά ἀκούσουμε· ἄς σηκωθοῦμε ὄρθιοι· ἄς ἀκούσουμε τό ἅγιο Εὐαγγέλιο.

Ὁ Ἱερέας· Εἰρήνη καί ψυχική γαλήνη ἄς ἔλθει σέ ὅλους.

Ὁ Χορός· Καί στή δική σου ψυχή ὅμοια ἄς ἔλθει εἰρήνη.

Ὁ Ἱερέας· Τό ἀνάγνωσμα πού θά ἀκουστεῖ εἶναι ἀπό τό ἅγιο Εὐαγγέλιο πού ἔγραψε ὁ Ἰωάννης. (Κεφ. β´, στίχ. 1-11)

Ὁ Διάκονος· Ἄς προσέξουμε τά θεῖα λόγια.

Ὁ Ἱερέας·

Ἐκεῖνο τόν καιρό γάμος ἔγινε στήν Κανά τῆς Γαλιλαίας καί ἦταν ἐκεῖ ἡ μητέρα τοῦ Ἰησοῦ· καί προσκλήθηκε στό γάμο καί ὁ Ἰησοῦς καί οἱ μαθητές του. Καί ἐπειδή παρατηρήθηκε ἔλλειψη κρασιοῦ, λέγει ἡ μητέρα τοῦ Ἰησοῦ πρός αὐτόν· Κρασί δέν ἔχουν. Λέγει σ᾿ αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Τί τό κοινό ὑπάρχει ἀνάμεσα σ᾿ ἐμένα καί σ᾿ ἐσένα, γυναίκα; δέν ἔχει ἔλθει ἀκόμη ἡ ὥρα μου νά κάνω θαύματα. Λέγει ἡ μητέρα του στούς ὑπηρέτες· Ὅ,τι σᾶς πεῖ, κάμετέ το. Καί ἦταν ἐκεῖ ἕξι πέτρινες στάμνες, τοποθετημένες γιά νά πλένονται οἱ Ἰουδαῖοι πρίν ἀπό τό φαγητό, καί χωροῦσε ἡ καθεμιά δυό ἤ τρεῖς μετρητές. Λέγει σ᾿ αὐτούς ὁ Ἰησοῦς. Γεμίστε μέ νερό τίς στάμνες. Καί τίς γέμισαν μέχρι ἐπάνω. Καί λέγει μετά σ᾿ αὐτούς· Ἀντλῆστε τώρα ἀπό τίς στάμνες καί φέρτε στόν ἀρχιτρίκλινο, τόν προϊστάμενο τοῦ συμποσίου. Καί ἐκεῖνοι ἔφεραν. Καί μόλις δοκίμασε ὁ ἀρχιτρίκλινος τό νερό πού εἶχε γίνει κρασί (καί δέν ἤξερε ἀπό ποῦ εἶναι· ἐνῶ οἱ ὑπηρέτες πού εἶχαν ἀντλήσει τό νερό τό ἤξεραν) φωνάζει τό γαμπρό καί λέγει σ᾿ αὐτόν· Κάθε ἄνθρωπος πού ἔχει καλεσμένους, πρῶτα προσφέρει τό καλό κρασί, καί ὅταν μεθύσουν, προσφέρει τό κατώτερο· σύ ὅμως ἔχεις φυλάξει τό καλό κρασί μέχρι τώρα. Μ᾿ αὐτό τον τρόπο ἔκαμε τήν ἀρχή τῶν ἀποδεικτικῶν θαυμάτων του στήν Κανά τῆς Γαλιλαίας ὁ Ἰησοῦς καί φανέρωσε τή δόξα του, καί θεμελιώθηκε ἡ πίστη τῶν μαθητῶν του σ᾿ αὐτόν.

Ὁ Χορός· Δόξα ἀναπέμπουμε, Κύριε σ᾿ Ἐσένα.

Καί ἀμέσως, ὁ Διάκονος, τήν Ἐκτενή, τήν ἐκτεταμένη δηλαδή καί μεγάλη δέηση·

Ἄς ποῦμε ὅλοι μ᾿ ὅλη μας τήν ψυχή καί μ᾿ ὅλη μας τή διάνοια, ἄς ποῦμε τή δέηση πού ἀκολουθεῖ.
Κύριε Παντοκράτορα, ὁ Θεός τῶν Πατέρων μας, σέ παρακαλοῦμε, εἰσάκουσέ μας καί ἐλέησέ μας.
Ἐλέησέ μας, Κύριε ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου· σέ παρακαλοῦμε θερμά, ἄκουσέ μας ἀπό ψηλά καί χάρισέ μας τό ἔλεός σου.
Ἀκόμη σέ παρακαλοῦμε νά χαρίσεις ἔλεος, ζωή, εἰρήνη, ὑγεία καί σωτηρία στούς δούλους σου (τάδε) καί (τάδε) καί γιά ὅσους εἶναι παρόντες σ᾿ αὐτόν ἐδῶ τό γάμο, σέ παρακαλοῦμε, πού προσμένουν νά λάβουν ἀπό σένα τό πλούσιο ἔλεος.

Ὁ Ἱερέας, μέ δυνατή φωνή· Διότι ἐσύ εἶσαι Θεός ἐλεήμονας καί φιλάνθρωπος καί σ᾿ ἐσένα ἀπό εὐγνωμοσύνη ἀναπέμπουμε τή δόξα, στόν Πατέρα καί τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτελεύτητους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν, ἀλήθεια.

Ὁ Διάκονος· Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησέ μας.

Καί ὁ Ἱερέας λέγει αὐτή ἐδῶ τήν Εὐχή·

Κύριε ὁ Θεός μας, Σύ πού σύμφωνα μέ τή μέριμνά σου γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων θεώρησες καλό στήν Κανά τῆς Γαλιλαίας νά ἀναδείξεις τίμιο τό γάμο καί ἔτσι νά τόν ἐξυψώσεις καί νά τόν ἁγιάσεις μέ τή δική σου ἐκεῖ παρουσία, Σύ καί τώρα τούς δούλους σου (τάδε) καί (τάδε), πού δέχτηκες καί θέλησες νά συνδεθοῦν μεταξύ τους μέ τό δεσμό τοῦ γάμου, διαφύλαξέ τους καί κάμε τους νά ζοῦν μέ εἰρήνη καί ὁμόνοια. Ἀνάδειξε καί κάμε τίμιο τό γάμο τους· διαφύλαξε καθαρή καί ἀμόλυντη τήν κλίνη τους· δέξου καί βοήθησε νά διατηρηθεῖ καθαρή καί ἀνεπίληπτη ἡ συμβίωσή τους· καί ἀξίωσέ τους νά φτάσουν σέ βαθιά γηρατειά τηρώντας μέ καθαρή καρδιά τίς ἐντολές σου. Διότι Σύ εἶσαι ὁ Θεός μας, Θεός πού ἐλεεῖς καί σώζεις, καί σ᾿ ἐσένα ἀναπέμπουμε τή δόξα, καί μαζί στόν Πατέρα σου πού δέν ἔχει ἀρχή, καί στό πανάγιο καί ἀγαθό καί ζωοποιό σου Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτέλειωτους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν, ἀλήθεια.

Ὁ Διάκονος· Βοήθησέ μας, σῶσε μας, ἐλέησέ μας καί διαφύλαξέ μας, ὁ Θεός μας, μέ τή δική σου παντοδύναμη χάρη.

Ὁ Χορός· Κύριε, κάμε τό ἔλεός σου.

Ὁ Διάκονος· Ἄς ζητήσουμε ἀπό τόν Κύριο νά μᾶς χαρίσει ὅλη τήν ἡμέρα τέλεια, ἀφιερωμένη σ᾿ αὐτόν, εἰρηνική καί ἀπαλλαγμένη ἀπό κάθε ἁμαρτία.

Ὁ Χορός, ὕστερα ἀπό κάθε Δέηση· Δῶσε, Κύριε, ὥστε νά ἐκπληρωθεῖ αὐτό πού ζητοῦμε μέ τή δέησή μας.

Ὁ Διάκονος· Ἄς ζητήσουμε ἀπό τόν Κύριο νά ἀποστείλει στόν καθένα μας ἄγγελο εἰρηνικό, ἀσφαλή ὁδηγό στή ζωή μας, φύλακα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μας.
Ἄς ζητήσουμε ἀπό τόν Κύριο συγχώρηση καί ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν παραβάσεων πού διαπράξαμε.
Ἄς ζητήσουμε ἀπό τόν Κύριο νά μᾶς χαρίσει ὅσα Ἐκεῖνος θεωρεῖ πώς εἶναι καλά καί συμφέροντα γιά τήν ψυχή μας, καθώς καί εἰρήνη σ᾿ ὅλο τόν κόσμο.
Ἄς ζητήσουμε ἀπό τόν Κύριο νά μᾶς ἀξιώσει νά περάσουμε τόν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ζωῆς μας μέ ψυχική γαλήνη καί μετάνοια.
Ἀφοῦ ζητήσαμε ἀπό τόν Κύριο τή μιά καί ἑνιαία πίστη καί τήν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἄς ἐμπιστευθοῦμε ἀνεπιφύλακτα τόν ἑαυτό μας καί ἀλλήλους καί ὅλη μας τή ζωή στό Χριστό πού εἶναι ὁ Θεός μας.

Ὁ Ἱερέας, μέ δυνατή φωνή· Καί θεώρησέ μας ἄξιους, Δέσποτα, μέ θάρρος καί παρρησία, χωρίς φόβο κατάκρισης, νά τολμοῦμε νά ὀνομάζουμε Πατέρα Ἐσένα τόν ἐπουράνιο Θεό καί νά λέμε:

Ὁ Ἀναγνώστης τό·

Πατέρα μας οὐράνιε· ἄς ἀναγνωριστεῖ ἡ ἁγιότητά σου, ὥστε νά δοξαστεῖ τό ὄνομά σου· ἄς ἐπικρατήσει ἡ βασιλεία σου μεταξύ ὅλων τῶν ἀνθρώπων· ἄς γίνει τό θέλημά σου, ὅπως στόν οὐρανό ἔτσι καί στή γῆ· τόν ἄρτο μας τόν καθημερινό καί ἀπαραίτητο δῶσε μας σήμερα· καί συγχώρησέ μας τά ἁμαρτήματά μας, ὅπως κι ἐμεῖς συγχωροῦμε ἐκείνους πού ἔπραξαν ἀδικήματα σέ βάρος μας· καί μή ἐπιτρέψεις νά πέσουμε σέ πειρασμό, ἀλλά γλίτωσέ μας ἀπό τόν πονηρό.

Ὁ Ἱερέας, μέ δυνατή φωνή·

Διότι δική σου εἶναι ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμη καί ἡ δόξα, τοῦ Πατέρα καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτελεύτητους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Ὁ Ἱερέας· Εἰρήνη καί ψυχική γαλήνη ἄς ἔλθει σέ ὅλους.

Ὁ Χορός· Καί στή δική σου ψυχή ἄς ἔλθει εἰρήνη.

Ὁ Διάκονος· Ἄς προσκυνήσουμε τόν Κύριο μέ ὑπόκλιση τῆς κεφαλῆς.

Ὁ Χορός· Σ᾿ ἐσένα, Κύριε, κλίνουμε τό κεφάλι.

Ὕστερα προσφέρεται στούς νεονύμφους τό κοινό ποτήρι.

Ὁ Διάκονος· Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο.

Ὁ Χορός· Κύριε, κάμε τό ἔλεός σου.

Ὁ Ἱερέας εὐλογώντας τό ποτήρι λέγει τήν Εὐχή τούτη·

Ὁ Θεός μας, πού δημιούργησες τά πάντα μέ τή δύναμή σου, καί στερέωσες τήν οἰκουμένη, καί στόλισες τό στεφάνι ὅλων αὐτῶν πού Ἐσύ ἔχεις δημιουργήσει, εὐλόγησε μέ τρόπο πνευματικό τό κοινό τοῦτο ποτήρι, τοῦ ὁποίου τό περιεχόμενο προσφέρεις ὡς δῶρο σ᾿ αὐτούς πού ἑνώθηκαν μέ τό δεσμό τοῦ γάμου. Διότι εὐλογημένο εἶναι τό ὄνομά σου καί δοξασμένη ἡ βασιλεία τοῦ Πατέρα καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτέλειωτους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

Μετά, ἀφοῦ πάρει στά χέρια του ὁ Ἱερέας τό κοινό ποτήρι, δίνει σ᾿ αὐτούς νά πιοῦν ἀπό τό περιεχόμενο τρεῖς φορές, πρῶτα στόν ἄντρα, καί κατόπιν στή γυναίκα, ψάλλοντας σέ ἦχο πρῶτο.

Θά μεταλάβω ἀπό τό ποτήρι πού πηγάζει ἡ σωτηρία καί θά ἐπικαλεστῶ μέ εὐγνωμοσύνη τό ὄνομα τοῦ Κυρίου.

Καί ἀμέσως μετά ὁ Ἱερέας παίρνει τούς νεονύμφους, ἐνῶ ὁ κουμπάρος κρατάει ἀπό πίσω τους τά στέφανα, καί τούς περιφέρει τρεῖς φορές γύρω ἀπό τό τραπεζάκι πού βρίσκεται στή μέση, σχηματίζοντας μέ τήν περιστροφή αὐτή κύκλο.

Καί ψάλλει ὁ Ἱερέας ἤ ὁ Χορός τά ἑξῆς Τροπάρια·

Ἦχος πλάγιος τοῦ πρώτου.

Ἡσαΐα χόρευε ἀπό χαρά· ἡ Παρθένος Μαρία συνέλαβε καί γέννησε Υἱό τόν Ἐμμανουήλ, πού εἶναι Θεός καί ἄνθρωπος μαζί· Ἀνατολή εἶναι τό ὄνομά του· αὐτόν δοξάζοντας, μακαρίζουμε τήν Παναγία Παρθένο.

Ἦχος βαρύς.

Ἅγιοι Μάρτυρες, ἐσεῖς πού σάν ἀθλητές ἀγωνιστήκατε καλά στό στάδιο τῶν ἀρετῶν καί γιά τόν ἀγώνα σας στεφανωθήκατε ἀπό τό Θεό μέ τό στεφάνι τῆς δόξας, μεσολαβῆστε στόν Κύριο νά ἐλεηθοῦν οἱ ψυχές μας.

Δόξα ἀναπέμπουμε, Χριστέ ὁ Θεός μας, σ᾿ ἐσένα, πού εἶσαι τό καύχημα τῶν Ἀποστόλων, ἡ μεγάλη χαρά τῶν Μαρτύρων, τῶν ὁποίων τό κήρυγμα ἀπέβλεπε στή φανέρωση τοῦ ὁμοούσιου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ὕστερα ὁ Ἱερέας τοποθετεῖ πάνω ἀπό τά κεφάλια τῶν νεονύμφων τά στέφανα· καί ἀφοῦ ἀνασηκώσει τό στεφάνι τοῦ γαμπροῦ, λέγει·

Μεγάλος στήν πίστη καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ νά γίνεις, Νυμφίε, ὅπως ἔγινε ὁ Ἀβραάμ· εἴθε νά σέ εὐλογήσει ὁ Θεός, ὅπως εὐλόγησε τόν Ἰσαάκ, καί εἴθε νά ἀποκτήσεις πλῆθος ἀπογόνων, ὅπως ὁ Ἰακώβ, ζώντας μέ εἰρήνη καί ἐφαρμόζοντας τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁρίζει ἡ θεία δικαιοσύνη.

Καί καθώς ἀνασηκώνει τό στεφάνι τῆς Νύμφης λέγει·

Καί σύ, Νύφη, εἴθε νά γίνεις μεγάλη, ὅπως μεγάλη ἔγινε ἡ Σάρρα, καί εἴθε νά εὐφρανθεῖς, ὅπως ἡ Ρεβέκκα, καί εἴθε νά δεῖς πλῆθος τέκνων, ὅπως ἡ Ραχήλ, νιώθοντας πληρότητα χαρᾶς καί εὐφροσύνης μέ τόν ἄντρα σου, φυλάγοντας ὅ,τι ὁρίζει ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ· διότι ἔτσι θέλησε ὁ Θεός νά γίνεται στό γάμο.

Ὕστερα λέγει ὁ Διάκονος· Ἄς παρακαλέσουμε τόν Κύριο.

Ὁ Χορός· Κύριε, ἐλέησέ μας.

Καί ὁ Ἱερέας λέγει ἐτούτη τήν Εὐχή.

Ὁ Θεός, ὁ Θεός μας, σύ πού ἦλθες στήν Κανά τῆς Γαλιλαίας καί εὐλόγησες τό γάμο πού ἔγινε ἐκεῖ, εὐλόγησε καί αὐτούς ἐδῶ τούς δούλους σου, πού μέ τή δική σου θεία πρόνοια συνδέθηκαν μέ τό δεσμό τοῦ γάμου. Εὐλόγησε τίς εἰσόδους καί τίς ἐξόδους τῶν νεονύμφων· Χάρισέ τους μακροζωΐα μέ ἄφθονα ἀγαθά· Πάρε (στό σημεῖο τοῦτο ὁ Ἱερέας σηκώνει ἀπό τά κεφάλια τῶν νεονύμφων τά στέφανα καί τά τοποθετεῖ πάνω στό τραπέζι) τά στέφανά τους στή Βασιλεία σου, διατηρώντας τα καθαρά καί ἀκηλίδωτα καί χωρίς νά περάσει ἀπό κανενός τό νοῦ νά τά μολύνει, στούς ἀτέλειωτους αἰῶνες.

Ὁ Χορός· Ἀμήν, ἔτσι ἄς γίνει.

Ὁ Ἱερέας· Εἰρήνη καί ψυχική γαλήνη ἄς ἔλθει σέ ὅλους.

Ὁ Χορός· Καί στό δικό σου πνεῦμα.

Ὁ Διάκονος· Μέ ὑπόκλιση τῆς κεφαλῆς προσκυνῆστε τόν Κύριο.

Ὁ Χορός· Σ᾿ ἐσένα, Κύριε, κλίνουμε τό κεφάλι.

Καί εὔχεται ὁ Ἱερέας·

Ὁ Πατέρας, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἡ Τριάδα πού εἶναι πανάγια καί ἀποτελεῖται ἀπό τήν ἴδια οὐσία καί ἀπό αὐτή πηγάζει ἡ ζωή, ἡ μία Θεότητα καί Βασιλεία, εἴθε νά σᾶς εὐλογήσει καί νά σᾶς χαρίσει μακροζωΐα, καλά τέκνα, προκοπή στή ζωή σας καί πρόοδο στήν πίστη σας, καί εἴθε νά σᾶς γεμίσει ἐντελῶς μέ ὅλα τά ἀγαθά τῆς γῆς, εἴθε τέλος νά σᾶς ἀξιώσει νά ἀπολαύσετε καί τά ἀγαθά πού ἔχει ὑποσχεθεῖ σ᾿ ὅσους τηροῦν τίς ἐντολές του, μέ τή μεσολάβηση καί τίς ἱκεσίες τῆς ἁγίας Θεοτόκου καί ὅλων τῶν Ἁγίων.

Ὁ Χορός· Ἀμήν, ἀλήθεια, ἔτσι ἄς γίνει.

Ὕστερα ἔρχονται οἱ πιστοί κοντά στούς νεονύμφους καί τούς εὔχονται. Καί ἀφοῦ ἀσπαστοῦν ὁ ἕνας τόν ἄλλο, γίνεται ἀπό τόν Ἱερέα ὁλοκληρωμένη Ἀπόλυση ὡς ἑξῆς·

Ὁ Ἱερέας· Δόξα ἀναπέμπουμε σ᾿ ἐσένα, πού εἶσαι ὁ Θεός μας, πού εἶσαι ἡ ἐλπίδα μας, δόξα σ᾿ ἐσένα.

Ὁ Διάκονος· Δόξα στόν Πατέρα, καί στόν Υἱό, καί στό Ἅγιο Πνεῦμα, καί τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτέλειωτους αἰῶνες. Κύριε, ἐλέησέ μας (τρεῖς φορές). (Καί ἀπευθυνόμενος στόν Ἱερέα) Πάτερ ἅγιε, εὐλόγησε.

Ὁ Ἱερέας·

Ὁ Χριστός πού μέ τήν παρουσία του στήν Κανά ἀνέδειξε τίμιο τό γάμο καί ἔτσι τόν ἐξύψωσε καί τόν ἁγίασε, αὐτός πού εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός μας, μέ τή μεσολάβηση καί τίς ἱκεσίες τῆς πάναγνης Μητέρας του, τῶν ἁγίων Ἀποστόλων πού ἔγιναν ἔνδοξοι καί ἄξιοι ἐγκωμιασμοῦ, τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης πού ἡ Ἐκκλησία μας τούς θεωρεῖ βασιλεῖς θεοστεφανωμένους καί ἰσάξιους μέ τούς Ἀποστόλους, τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρα Προκοπίου, καί ὅλων τῶν Ἁγίων, εἴθε νά μᾶς ἐλεήσει καί νά μᾶς σώσει ὡς Θεός ἀγαθός καί φιλάνθρωπος καί ἐλεήμονας πού εἶναι. Μέ τίς εὐχές τῶν ἁγίων Πατέρων μας, Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός μας, ἐλέησέ μας καί σῶσε μας.

Ὁ Χορός· Ἀμήν.

(δες το πρωτότυπο εδώ)

ΠΗΓΗ

ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΧΑΛΔΑΙΩΝ (ΑΒΡΑΑΜ-ΣΑΡΡΑ, ΙΣΑΑΚ-ΡΕΒΕΚΑ, ΙΑΚΩΒ-ΡΑΧΗΛ, ΙΩΣΗΦ- ΑΣΗΝΕΘ Κ.Α.) ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΑ ΑΡΕΤΗΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗΣ. ΑΡΧΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ...

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ ΠΡΟΠΑΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ

ΚΑΤΟΠΙΝ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ,

ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΝΗΘΙΚΟΙ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟΙ, ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΥ ΕΠΙΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΙΣΧΡΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥΣ !

ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΑΡΡΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ :

Ο ΑΒΡΑΑΜ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΙΔΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ-ΓΙΑΧΒΕ ΠΡΟΗΛΘΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΡ ΤΗΣ ΧΑΛΔΑΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ, ΜΕΤΟΙΚΗΣΕ ΣΤΗΝ ΧΑΡΑΑΝ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΛΑΙΣΤΙΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΣΤΗΝ ΧΑΝΑΑΝ ΣΤΟ 1800-1400 Π.Κ.Χ.

Ήταν η γη που ο Κύριος την έκανε δώρο στους απογόνους του, «εις το σπέρμα σου θέλω δώσει την γην ταύτην» (Κεφ 12 ΓΕΝΕΣΙΣ) ...

ΩΣΤΟΣΟ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ

ΟΤΙ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝ ΟΙ

ΦΙΛΙΣΤΑΙΟΙ (ΕΛΛΗΝΕΣ), ΠΗΓΗ !!

ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΤΩΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΓ. ΓΡΑΦΗ

ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ

ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΟΣΗ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ ΤΩΝ

ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ;;

ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΗΜ ΓΙΟΥ ΤΟΥ ΝΩΕ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓ. ΓΡΑΦΗ ΟΙ ΧΑΛΔΑΙΟΙ ΕΠΟΙΚΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΚΑΙ ΦΕΡΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥΣ (ΓΙΑΧΒΕ)

«Και έλαβεν ο Θάρα Άβραμ τον υιόν αυτού, και Λωτ, τον υιόν του Αρράν, εγγονόν αυτού, και Σάραν την εαυτού νύμφην, την γυναίκα του Άβραμ του υιού αυτού, και εξήλθον ομού από της Ουρ των Χαλδαίων, δια να υπάγωσιν εις την γην Χαναάν. Και ήλθον έως Χαρράν και κατώκησαν εκεί». Γένεση Ια 31.

%25CE%25A3%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25BC%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2584%25CF%2585%25CF%2580%25CE%25BF%2B%25CE%25BF%25CE%25B8%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582%2B%2528239%2529

Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ ΣΑΡΡΑΣ ΗΤΑΝ ΑΙΜΟΜΙΚΤΙΚΗ. Η ΣΑΡΡΑ ΗΤΑΝ ΕΤΕΡΟΘΑΛΗΣ ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΕΙΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 90 !!

(ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΕΝΑ ΥΓΙΕΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ; ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΜΑΣ ;;)

ΟΤΑΝ ΕΠΕΣΕ ΠΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΧΑΝΑΑΝ ΜΕΤΟΙΚΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΟΠΟΥ ΠΡΙΝ ΕΙΣΕΛΘΟΥΝ ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ ΕΞΗΣ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟ: ΣΤΟ ΚΕΦ. 12 (ΓΕΝΕΣΙΣ),

Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΩΣ ΠΡΟΑΓΩΓΟΣ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΣΑΡΡΑ ΩΣ ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ

ΕΚΔΙΔΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΩΣ ΠΟΡΝΗ ΣΤΟΝ ΦΑΡΑΩ ΓΙΑ

ΝΑ ΤΥΧΕΙ ΤΗΣ ΕΥΝΟΙΑΣ ΤΟΥ !

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Γέν.ιβ:11,12 Και ότε επλησίαζε να εισέλθη εις την Αίγυπτον, είπε προς Σάραν την γυναίκα αυτού, Ιδού, γνωρίζω ότι είσαι γυνή ευειδής· θέλει συμβή λοιπόν, ώστε καθώς σε ίδωσιν οι Αιγύπτιοι, θέλουσιν ειπεί, Γυνή αυτού είναι αύτη· και θέλουσι φονεύσει εμέ, σε δε θέλουσι φυλάξει ζώσαν.

Γέν.ιβ:13 Ειπέ λοιπόν, ότι είσαι αδελφή μου, διά να γείνη καλόν εις εμέ εξ αιτίας σου, και να φυλαχθή η ζωή μου διά σε.

Γέν.ιβ:14 Και ότε εισήλθεν ο Άβραμ εις την Αίγυπτον, είδον οι Αιγύπτιοι την γυναίκα ότι ήτο ώραία σφόδρα.

Γέν.ιβ:15,16 Και οι άρχοντες του Φαραώ είδον αυτήν, και επήνεσαν αυτήν προς τον Φαραώ· και ελήφθη η γυνή εις την οικίαν του Φαραώ. Τον δε Άβραμ μετεχειρίσθησαν καλώς δι' αυτήν· και είχε πρόβατα και βόας και όνους και δούλους και δούλας και όνους θηλυκάς και καμήλους.

Γέν.ιβ:17-20 Και επέφερεν ο Κύριος επί τον Φαραώ και επί τον οίκον αυτού πληγάς μεγάλας εξ αιτίας Σάρας της γυναικός του Άβραμ. Εκάλεσε δε ο Φαραώ τον Άβραμ, και είπε, Τι είναι τούτο, το οποίον έκαμες εις εμέ; διά τι δεν μ' εφανέρωσας ότι αύτη είναι γυνή σου; διά τι είπας, Αδελφή μου είναι αύτη; και έλαβον αυτήν εις εμαυτόν διά γυναίκα· και τώρα, ιδού η γυνή σου· λάβε αυτήν, και ύπαγε. Και διώρισεν ο Φαραώ ανθρώπους εις αυτόν· και συμπροέπεμψαν αυτόν, και την γυναίκα αυτού και πάντα όσα είχε.

%25CE%25B1%25CE%25B2%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25AC%25CE%25BC13-324x235

ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΠΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΡΩΜΙΚΗ ΑΝΗΘΙΚΗ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΒΙΜΕΛΕΧ, ΤΟΝ ΦΙΛΙΣΤΑΙΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΑΡΩΝ ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΦΥΓΑΝ ΕΚΕΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΑ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΑ.ΜΕ ΤΗΝ ΣΑΡΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ. ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΑΠΕΣΠΑΣΕ 1000 ΑΡΓΥΡΙΑ, ΠΡΟΒΑΤΑ, ΒΟΔΙΑ, ΔΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΣΑΡΡΑΣ !

ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20

1 Και εκίνησεν εκείθεν ο Αβραάμ εις την γην την προς μεσημβρίαν, και κατώκησε μεταξύ Κάδης και Σούρ· και παρώκησεν εν Γεράροις.
2. Και είπεν ο Αβραάμ περί Σάρρας της γυναικός αυτού, Αδελφή μου είναι. Έστειλε δε Αβιμέλεχ ο βασιλεύς των Γεράρων, και έλαβε την Σάρραν.
3. Και ήλθεν ο Θεός προς τον Αβιμέλεχ κατ' όναρ την νύκτα, και είπε προς αυτόν, Ιδού, συ αποθνήσκεις εξ αιτίας της γυναικός, την οποίαν έλαβες· διότι είναι νενυμφευμένη με άνδρα.
4. Ο δε Αβιμέλεχ δεν είχε πλησιάσει εις αυτήν· και είπε, Κύριε, ήθελες φονεύσει έθνος έτι και δίκαιον;
5. δεν μοι είπεν αυτός, Αδελφή μου είναι; και αυτή πάλιν, αυτή είπεν, Αδελφός μου είναι. Εν ευθύτητι της καρδίας μου και εν καθαρότητι των χειρών μου έπραξα τούτο.
6. Είπε δε προς αυτόν ο Θεός κατ' όναρ, Και εγώ εγνώρισα ότι εν ευθύτητι της καρδίας σου έπραξας τούτο· όθεν και εγώ σε εμπόδισα από του να αμαρτήσης εις εμέ· διά τούτο δεν σε αφήκα να εγγίσης αυτήν·
7. τώρα λοιπόν απόδος την γυναίκα προς τον άνθρωπον, διότι είναι προφήτης· και θέλει προσευχηθή υπέρ σου και θέλεις ζήσει· αλλ' εάν δεν αποδώσης αυτήν, έξευρε ότι εξάπαντος θέλεις αποθάνει, συ και πάντα όσα έχεις.
8. Σηκωθείς δε ο Αβιμέλεχ ενωρίς το πρωΐ, εκάλεσε πάντας τους δούλους αυτού, και ελάλησε πάντας τους λόγους τούτους εις επήκοον αυτών· και εφοβήθησαν οι άνθρωποι σφόδρα.
9. Και εκάλεσεν ο Αβιμέλεχ τον Αβραάμ και είπε προς αυτόν, Τι έπραξας εις ημάς; και τι αμάρτημα έπραξα εις σε, ώστε επέφερες επ' εμέ και επί το βασίλειόν μου, αμαρτίαν μεγάλην; έπραξας εις εμέ πράγμα, το οποίον δεν έπρεπε να πραχθή.
10. Και είπεν ο Αβιμέλεχ προς τον Αβραάμ, Τι είδες, ώστε να πράξης το πράγμα τούτο;
11. Και είπεν ο Αβραάμ, Επειδή εγώ είπον, Βέβαια δεν είναι φόβος Θεού εν τω τόπω τούτω και θέλουσι με φονεύσει διά την γυναίκα μου·
12. και όμως αληθώς αδελφή μου είναι, θυγάτηρ του πατρός μου, αλλ' ουχί θυγάτηρ της μητρός μου· και έγεινε γυνή μου.
13 και ότε με έκαμεν ο Θεός να εξέλθω εκ του οίκου του πατρός μου, είπον προς αυτήν, Ταύτην την χάριν θέλεις κάμει εις εμέ· εις πάντα τόπον όπου αν υπάγωμεν, λέγε περί εμού, Ούτος είναι αδελφός μου. Γεν 12:13
14. Και έλαβεν ο Αβιμέλεχ πρόβατα και βόας και δούλους και δούλας, και έδωκεν εις τον Αβραάμ, και απέδωκεν εις αυτόν Σάρραν την γυναίκα αυτού.
15. και είπεν ο Αβιμέλεχ, Ιδού, η γη μου έμπροσθέν σου. κατοίκησον όπου σοι αρέσκει.
16. Και προς την Σάρραν είπεν, Ιδού, έδωκα χίλια αργύρια εις τον αδελφόν σου· ιδού, αυτός είναι εις σε σκέπη των οφθαλμών προς πάντας τους μετά σου και προς πάντας τους άλλους. Ούτως αύτη επεπλήχθη.
17. Προσηυχήθη δε ο Αβραάμ προς τον Θεόν· και εθεράπευσεν ο Θεός τον Αβιμέλεχ και την γυναίκα αυτού και τας θεραπαίνας αυτού, και ετεκνοποίησαν.
18. διότι ο Κύριος είχε κλείσει διόλου πάσαν μήτραν εν τη οικία του Αβιμέλεχ, εξ αιτίας Σάρρας της γυναικός του Αβραάμ.

Ο ΙΣΑΑΚ ΕΧΟΝΤΑΣ ΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΡΕΒΕΚΚΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΒΙΜΕΛΕΧ ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΦΥΓΕ ΕΚΕΙ ΛΟΓΩ ΕΝΟΣ ΛΙΜΟΥ. ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26 ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΟ ΠΏΣ ΜΕ ΤΙΣ ΡΑΔΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥΣ ΠΗΓΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΓΗ ΤΩΝ ΓΕΡΑΡΩΝ, ΟΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝ ΟΙ ΦΙΛΙΣΤΑΙΟΙ (ΕΛΛΗΝΕΣ) !!!

ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26 ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Επεσε κατά την εποχήν εκείνην πείνα, ωσάν εκείνην η οποία είχε γίνει προηγουμένως

κατά τους χρόνους του Αβραάμ. Δια την εξεύρεσιν δε τροφίμων ανεχώρησεν ο Ισαάκ εις

Γέραρα προς τον Αβιμέλεχ, βασιλέα των Φιλισταίων, δια να μεταβή από εκεί εις την

Αίγυπτον. Παρουσιάσθη όμως εις αυτόν ο Κυριος και του είπε· “μη μεταβής εις Αίγυπτον, αλλά να κατοικήσης εις την χώραν, την οποίαν εγώ θα σου είπω.

Μείνε προσωρινώς εις την γην αυτήν των Φιλισταίων, και εγώ θα είμαι μαζή σου και θα σε ευλογήσω· διότι εις σε και στους απογόνους σου θα δώσω όλην αυτήν την γώραν και θα εκπληρώσω έτσι την ένορκον υπόσχεσιν, την οποίαν έδωκα στον Αβραάμ τον πατέρα σου.

Θα πληθύνω δε τους απογόνους σου ωσάν τα αστέρια του ουρανού και θα δώσω όλην αυτήν την χώραν στους απογόνους σου. Δι' ενός δε εκ των Απογόνων σου θα ευλογηθούν όλοι οι λαοί της γης.

Και ταύτα προς χάριν του πατρός σου του Αβραάμ, ο οποίος υπήκουσεν εις την εντολήν μου, εφύλαξε τα προστάγματά μου και τας εντολάς μου, τα δικαιώματά μου και τον νόμον μου”. Πράγματι δε ο Ισαάκ εγκατεστάθη εις τα Γέραρα.

Καθ' ον χρόνον όμως έμενεν εκεί, οι άνδρες της πόλεως του εζήτησαν πληροφορίας δια την γυναίκα του την Ρεβέκκαν, ποίαν δηλαδή προς αυτήν συγγένειαν και σχέσιν έχει. Εκείνος απήντησεν ότι είναι αδελφή μου. Εφοβήθη να είπη ότι είναι σύζυγός μου, μήπως και τον φονεύσουν οι άνδρες της πόλεως εκείνης ένεκα της Ρεβέκκας, διότι αυτή ήτο ωραία κατά την εμφάνισιν.

Εμεινε δε εκεί ο Ισαάκ επί πολύ χρονικόν διάστημα. Καποιαν ημέραν ο βασιλεύς των Γεράρων Αβιμέλεχ έσκυψε από τα ανάκτορά του και είδε από την ανοικτήν θύραν της σκηνής τον Ισαάκ να χαριεντίζεται με την Ρεβέκκαν την σύζυγόν του.

Εκάλεσε τότε τον Ισαάκ και του είπε· “ώστε λοιπόν είναι γυναίκα σου η Ρεβέκκα; Διατί είπες ότι είναι αδελφή σου;” Ο Ισαάκ απήντησεν εις αυτόν· “Είπα ότι είναι, αδελφή μου, διότι εφοβήθηκα μήπως εξ αιτίας της φονευθώ”

Ο δε Αβιμέλεχ του είπε· “τι είναι αυτό που μας έκαμες; Παρ' ολίγον και να εκοιμάτο μαζή της κάποιος από την φυλήν μου, και θα εγίνεσο συ αιτιά να πέση επάνω μας αμαρτία και ενοχή δια την άγνοιάν μας αυτήν”.

Εβγαλε δε διαταγήν ο Αβιμέλεχ προς όλον τον λαόν του και είπεν· “Εκείνος ο οποίος θα τολμήση να εγγίση τον άνθρωπον αυτόν η την σύζυγόν του, θα είναι ένοχος θανάτου”.

Ο Ισαάκ εκαλλιέργησε και έσπειρε εις την χώραν εκείνην και εθέρισε κριθάρι εκατονταπλάσιον. Ο δε Θεός τον ευλόγησε πλουσίως.

Δι' αυτό και έγινε πλούσιος. Οσον δε επερνούσεν ο καιρός, τόσον και πλουσιότερος εγίνετο, μέχρις ότου έγινε μέγας δια τα πολλά του πλούτη και την δόξαν του.

Απέκτησε δε κοπάδια πρόβατα και βόδια, όπως επίσης και πολλά χωράφια. Ενεκα τούτου οι Φιλισταίοι τον εζήλευσαν και τον εφθόνησαν.

Δια να τον βλάψουν δε επήγαν και εβοώλωσαν και εγέμισαν με χώμα τα φρέατα, τα οποία

είχον ανοίξει οι δούλοι του πατρός του Αβραάμ, ενώ ακόμη εζούσε.

Και ο ίδιος ο Αβιμέλεχ, φθονήσας τον Ισαάκ, του είπε· “φύγε μακρυά μας, διότι έγινε πολύ

δυνατώτερος από ημάς”.

Τοτε ο Ισαάκ έφυγεν από εκεί, κατέλυσε ει την κοιλάδα των Γεράρων, όπου και

εγκατεστάθη μονίμως.

ΕΠΙΣΗΣ ...

Η ΣΑΡΡΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΕΙΡΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 90 ΠΑΡΑΧΩΡΕΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΡ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΧΑΡΙΣΕ Ο ΦΑΡΑΩ, ΣΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ, ΑΦΟΥ ΜΕΝΕΙ ΕΓΓΥΟΣ Η ΣΑΡΡΑ ΤΗΝ ΚΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΦΕΥΓΕΙ, ΩΣΠΟΥ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΘΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΙΣΩ ...

ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦ. 16

1.Η δε Σάρα, η γυνή του Άβραμ, δεν ετεκνοποίει εις αυτόν· είχε δε δούλην Αιγυπτίαν, ονομαζομένην Άγαρ.
2.Και είπεν η Σάρα προς τον Άβραμ, Ιδού, ο Κύριος με απέκλεισε της τεκνοποιΐας· είσελθε λοιπόν προς την δούλην μου, ίσως αποκτήσω τέκνον εξ αυτής. Υπήκουσε δε ο Άβραμ εις τον λόγον της Σάρας.
3.Και έλαβεν η Σάρα η γυνή του Άβραμ την Άγαρ την Αιγυπτίαν, την δούλην αυτής, αφού ο Άβραμ είχε κατοικήσει δέκα έτη εν τη γη Χαναάν, και έδωκεν αυτήν εις Άβραμ τον άνδρα αυτής, διά να ήναι γυνή αυτού.
4.Και εισήλθε προς την Άγαρ, και εκείνη συνέλαβε· και ότε είδεν ότι συνέλαβεν, η κυρία αυτής κατεφρονείτο ενώπιον αυτής.
5.Και είπεν η Σάρα προς τον Άβραμ, Εξ αιτίας σου αδικούμαι. Εγώ έδωκα την δούλην μου εις τον κόλπον σου· και αφού είδεν ότι συνέλαβεν, εγώ κατεφρονήθην ενώπιον αυτής· ας κρίνη ο Κύριος μεταξύ εμού και σου.
6.Ο δε Άβραμ είπε προς την Σάραν, Ιδού, η δούλη σου είναι εις την χείρα σου· κάμε εις αυτήν όπως είναι αρεστόν εις τους οφθαλμούς σου. Και μετεχειρίσθη η Σάρα αυτήν κακώς, και εκείνη έφυγεν από προσώπου αυτής.
7.Εύρε δε αυτήν άγγελος Κυρίου πλησίον πηγής ύδατος, εν τη ερήμω, πλησίον της πηγής κατά την οδόν Σούρ·
8.και είπεν, Άγαρ, δούλη της Σάρας, πόθεν έρχεσαι και που υπάγεις; Η δε είπεν, Από προσώπου Σάρας της κυρίας μου φεύγω.
9.Και είπε προς αυτήν ο άγγελος του Κυρίου, Επίστρεψον προς την κυρίαν σου και ταπεινώθητι υπό τας χείρας αυτής.
10.Είπεν έτι ο άγγελος του Κυρίου προς αυτήν, Θέλω πληθύνει σφόδρα το σπέρμα σου, ώστε να μη αριθμήται διά το πλήθος.
11.Και είπε προς αυτήν ο άγγελος του Κυρίου, Ιδού, συ είσαι έγκυος, και θέλεις γεννήσει υιόν, και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ισμαήλ· διότι ήκουσεν ο Κύριος την θλίψιν σου·
12.και ούτος θέλει είσθαι άνθρωπος άγριος· η χειρ αυτού θέλει είσθαι εναντίον πάντων, και η χειρ πάντων εναντίον αυτού· και κατά πρόσωπον πάντων των αδελφών αυτού θέλει κατοικήσει. Γέν 25:18
13Και εκάλεσεν Άγαρ το όνομα του Κυρίου του λαλούντος προς αυτήν, Συ Θεός όστις με είδες· διότι είπεν, Είδον έτι εγώ ενταύθα εκείνον όστις με είδε;
14.Διά τούτο ωνομάσθη το φρέαρ εκείνο, Φρέαρ Λαχαΐ-ροΐ· ιδού, κείται μεταξύ Κάδης και Βαράδ. Γέν 24:62, Γέν 25:11
15.Και εγέννησεν η Άγαρ υιόν εις τον Αβραμ· και ο Άβραμ εκάλεσε το όνομα του υιού αυτού, τον οποίον εγέννησεν Άγαρ, Ισμαήλ. Γαλ 4:22
16.Ήτο δε ο Άβραμ ογδοήκοντα εξ ετών, ότε η Άγαρ εγέννησε τον Ισμαήλ εις τον Άβραμ.

Adriaen_van_der_Werff_Sarah_presenting_Hagar_to_Abraham

ΠΑΡΑΤΙΘΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΣΟΥΜΕ

ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΗΣΟΥΜΕ

ΤΟ ΤΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΩΣ ΕΘΝΟΣ

https://orthodoxoiorizontes.gr/old/Palaia_Diathikh/Genesis/Genesis_kef.26-30.htm#Kef.26

ΑΦΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΑΣ ΒΟΥΛΗΣΗ, ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ, ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ (ΓΑΜΟΥ) ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ
ΤΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΖΕΥΞΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ